November 2022
Mario & Yoshi woonden al bij ons in de kittenkamer, maar we kregen het verzoek of we er nog twee kittens bij konden nemen. Natuurlijk zeiden we ja, want NEE zeggen tegen kittens… tja…
Het zou gaan om een poesje met een wond aan de poot en een heel bang kittentje. Maar toen we deze kwamen halen, bleek dat de situatie met het pootje wat serieuzer was. En dat ze om de drie dagen naar de dierenarts zou moeten. Niet ideaal voor ons (we wonen niet heel dicht bij het asiel), dus ging het poesje naar een ander pleeggezin.
Maar… er waren ook twee andere kittens. Een broertje en zusje, gevonden in het bos. Er was nog een derde kitten maar die kon niet worden gevangen. Eenmaal in het asiel werden ze heel ziek, dus kregen we de vraag of wij wilden proberen om ze weer op de been te krijgen.
Het ging heel slecht, hadden erge diarree en wilden niet eten. Drie keer per dag voerden we ze met een spuit, daarnaast gaven we ze antibiotica. Ze wilden maar niet aankomen en we durfden ze nog geen namen te geven omdat we niet zeker wisten of ze het wel zouden halen.
Maar eindelijk na een week dwangvoeren en medicijnen begonnen ze heel voorzichtig brokjes te eten. En daarna kwamen ze los en gingen ze ook spelen. Luigi was wel een beetje angstig geworden na al dat dwangvoeren, terwijl Princess juist de grootste kroelkont was. Dus de uitdaging begon om het vertrouwen van Luigi terug te winnen. Gelukkig lukte dat stukje bij beetje.